H. P. Grice and P. F. Strawson analyse Apuleius's 'quadrata formula'

 Nunc dicendum est quemadmodum quattuor illae propositiones inter se affectae sint, quas non ab re est in quadrata formula spectare. Sunt igitur in superiore linea, ut infra scriptum est, uniuersalis dedicatiua et abdicatiua, ut : Omnis uoluptas bonum est, omnis uoluptas bonum non est, dicantur que hae inter se incongruae. Item in inferiore linea sub utraque particulares subnotentur : Quaedam uoluptas bonum est, quaedam non est bonum, dicantur que inter se hae suppares. Deinde obliquae ducantur lineae angulares, altéra pertingens ab uniuersali dedicatiua ad particularem abdicatiuam, altéra a particulari dedicatiua ad uniuersalem abdicatiuam ; quae inter se et quantitate et qualitate contrariae alterutrae nominentur, quod iam necesse est alterutram ueram esse, quae dicitur perfecta pugna et intégra. At inter suppares et incongruas pugna diuidua est, quod incongruae numquam quidem fiunt simul uerae, interdum tamen simul mentiuntur, suppares autem mutata uice numquam quidem simul mentiuntur, interdum tamen simul uerae fiunt et ideo utriusuis harum reuictio confirmât alteram, non tamen et utriusuis confirmatio reuincit alteram. De incongruis qui utramuis posuit, utiquealteram tollit, non tamen mutata uice qui utramuis tollit, utique alteram ponit. Enimuero de alterutris qui utramuis comprobat, utique alteram réfutât, qui utramuis tollit, utique alteram comprobat. Ceterum uniuersalis utrauis particularem suam comprobata utique confirmât, reuicta non utique infirmât. Particularis autem uersa uice uniuersalem suam reuicta utique infirmât, probata non utique confirmât. Haec omnia ita esse, ut dicimus, ex ipsis propositionibus facile ostenduntur infr